-
1 icap
1. subst Notwendigkeit f; Konsequenz f; GR bejahende Form;icap etmek notwendig sein;icap ettirmek erfordern, notwendig machen;-in icabına bakmak eine Sache (A) erledigen, einer Sache (D) nachgehen; fam jemanden erledigen, aus dem Wege räumen;icabında nötigenfalls2. postp icabı entsprechend D, aufgrund G; aus Gründen G;işleri icabı aus geschäftlichen Gründen;rol icabı entsprechend der Rolle
См. также в других словарях:
icap etmek — gerekmek Birbirlerini çok iyi tanımaları icap eden bu zevat, İstanbul un muhtelif kahvelerine dağılmışlardır. B. R. Eyuboğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
icap — is., bı, Ar. īcāb 1) Gerek, gereklik, ister, lüzum Nezaket icabı bu cevaptan memnun görünmesi lazımdı. R. N. Güntekin 2) man. Olumlama Birleşik Sözler meslek icabı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller icap etmek icap ettirmek icabına bakmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerekmek — nsz Bir şeyin yapılabilmesi veya gerçekleşmesi bazı nesne, fiil vb.ne bağlı olmak, gerek olmak, lazım olmak, icap etmek, iktiza etmek Tepeören denilen köye şafak sökmeden varmamız gerekiyordu. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerekli görmek — yapılması icap etmek Başbakan, gerekli görürse ... Türkiye Büyük Millet Meclisinden güven isteyebilir. Anayasa … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerektirmek — i Gerekli kılmak, icap ettirmek, istilzam etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
terettüp — is., bü, esk., Ar. terettub 1) Gerekme, icap etme 2) İş vb. için gerekme, ait olma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller terettüp etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
